بررسی چند شکلی ژن tfam و ارتباط آن با صفات رشد در گاو سیستانی

گاو سیستانی نژاد گوشتی و از ذخایر ژنتیکی با ارزش کشور است که از لحاظ تولید گوشت، کمیت و کیفیت لاشه، بازده غذایی و قابلیت پرواربندی مناسب قابل توجه می باشد. در این پژوهش به منظور بررسی چند شکلی ژن tfam با استفاده از pcr-reflp در این دام¬ها صورت گرفت از 54 راس گاو سیستانی به صورت تصادفی و انفرادی خونگیری از ورید گردنی انجام گرفت. سپس نمونه های خون دام¬ها با روش نمکی-دترجنت استخراج کیفیت آنها با الکتروفورز ژل آگارز 1 درصد بررسی گردید و ناحیه پروموتور جایگاه tfam به طول bp801 با روشpcr تکثیر و محصول pcr توسط آنزیمbsuri (haeiii)¬ برش داده شد. محصولات هضم شده توسط الکتروفورز با ژل آگارز% 2 و رنگ آمیزی اتیدیوم بروماید نمایان سازی گردید. نتایج الگوی هضمی در حیوانات هموزیگوت (aa) سه باند با اندازه 152، 187 و bp462 مشاهده شد، در حیوانات هموزیگوت (cc) چهار باند با اندازه 83، 104، 152 و bp462 و نهایتا" در حیوانات هتروزیگوت (ac) پنچ باند با اندازه¬های 83، 104، 152، 187 و bp462 مشاهده گردید، داده های آماری با استفاده نرم افزار popgene3.2 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. جمعیت در جایگاه tfam انحراف از تعادل هاردی- واینبرگ را نشان نداد(05/0p<). شاخص شانون(i)، شاخص نیی، هتروزایگوسیتی مشاهده شده و هتروزایگوسیتی مورد انتظار به ترتیب، 69/.، 49/.، 37/.، 50/. محاسبه شد. در این مطالعه تفاوت معنی داری بین ژنوتیپ های گاو سیستانی در چایگاهtfam با صفات رشد بدست نیامد، به نظر می رسد نیاز به مطالعات بیشتر است تا بتوان از این ژن به عنوان مارکر موثر در مطالعات همبستگی استفاده کرد.